به بهانه درگذشت استاد بیژن ترقی

بعد از هزارسال بالاخره تصمیم گرفتند توجهی به هنرمندان این کشور بنمایند :

ای طبیب از درد بگذر / راه درمانی گرفتم

قبر مجانی گرفتم

از رییس شهرداری / عهد و پیمانی گرفتم

قبر مجانی گرفتم

بر هنرمندان مگو هرگز ندارند اعتنایی

دیدی آخر اندر این دوران چه عنوانی گرفتم

قبر مجانی گرفتم

آرش کمان گیر از سیاوش کسرایی

برف می بارد؛
برف می بارد به روی خار و خاراسنگ.
کوه ها خاموش،
دره ها دلتنگ،
راه ها چشم انتظار کاروانی با صدای زنگ...
بر نمی شد گر ز بام کلبه ها دودی،
یا که سوسوی چراغی گر پیامی مان نمی آورد،
ردِّ پاها گر نمی افتاد روی جاده ها لغزان،
ما چه می کردیم در کولاکِ دل آشفته ی دم سرد؟
آنک، آنک کلبه ای روشن،
روی تپه، روبه روی من...